Terwijl onze armen blijven herstellen van onze recente keukenpriming- en verfmarathon (gedeeld hier vanmorgen) dachten we dat we het een stapje lager zouden kunnen zetten met een post over gootstenen. Dat klopt, het is als een langzame jam na een pittige kippendans of een energieke Macarena.
Eén ding dat fascinerend is aan het bezitten van ons tweede huis, is het vergelijken van de kenmerken ervan met ons eerste huis en het opmerken van de voor- en nadelen (vooral als we nadenken over welke verbeteringen we willen aanbrengen). Er zijn veel dingen die we verkiezen boven onze vorige opgravingen – zoals de grotere kamers, open gangen, een eigen hoofdbadkamer, enz. En natuurlijk zijn er enkele dingen die ervoor zorgen dat we onze oude opzet missen, zoals onze voormalige, meer open wasruimte. , afgesloten garage, etc. Maar als het om sommige dingen gaat, weten we nog steeds niet zeker of het upgrades of downgrades zijn... zoals ons aanrecht.
Het is een diepe enkele gootsteen (noem me Captain Obvious). Ik vind het leuk. Nee, wacht, ik vind het geweldig. Ik denk. Oké, nee, het is waarschijnlijk gewoon een like. Eerlijk gezegd kan ik niet beslissen of ik hem wel of niet verkies boven de dubbele spoelbak die we in onze vorige keuken hadden (zie hieronder).
Waarom ik zo dol ben op de enkele wastafel? Het past bij alles. Oké, niet letterlijk – maar ik kan tenminste eindelijk mijn potten en pannen (inclusief handvatten!) volledig in de gootsteen zetten om ze schoon te maken. Klinkt gek, maar de dubbele spoelbak die we kozen voor de laatste keuken werkte toch wel eens op mijn zenuwen. Handgrepen van pannen zouden over het aanrecht uitsteken. Tijdens half ondergedompelde spoelsessies spatte er water overal. Gefrustreerde echtgenoten zouden de afwas vervloeken. Deze nieuwe situatie is dus een welkome verademing (de afgebeelde pan is 22″ inclusief handgrepen).
Sommigen van jullie die destijds lazen, twijfelden zelfs aan onze dubbelzinsbeslissing. Maar ondanks mijn genegenheid voor onze enkele spoelbak, heb ik er niet helemaal spijt van dat ik voor een dubbele spoelbak heb gekozen. Dit is waarom:
Nu ik geen was- en droogzijde meer heb, belanden mijn pannen na het wassen op het aanrecht. Ja, ik realiseer me dat het er saai en rommelig uitziet (en dat onze pannen definitief hun beste tijd hebben). Ik weet dat we een droogrek zouden kunnen krijgen, maar (geen aanstootgevende droogrekmakers van de wereld) het is moeilijk om iets te vinden dat er goed genoeg uitziet om een permanente plek te verdienen op de toch al beperkte aanrechtruimte (mijn gekke potdroogmethode hierboven betekent alleen maar: dat de zijkant van de gootsteen na het eten een uur of twee bezet is, in plaats van dat er 24/7 een droogrek staat). Dit is waar mijn ouders me waarschijnlijk zouden vertellen om ze gewoon op te bergen, ze met de hand te drogen en ze onmiddellijk op te bergen. Maar ja, dat gaat niet gebeuren.
Het andere dat ons besluiteloos maakt over deze opstelling, is de plaatsing van de kraan. Meestal zijn we fan van een gecentreerde kraan, maar voor zo'n vierkante gootsteen moet deze naar één kant worden geschoven (het lijkt er niet op dat hij in het midden zou passen). Maar tijdens een verrassende wending van gootsteengerelateerde gebeurtenissen heb ik genoten van de mogelijkheid om een pot te vullen terwijl deze op het aanrecht staat (in plaats van hem vast te moeten houden omdat hij zwaarder wordt door water in de gootsteen). De kleine geneugten van het leven, weet je?
Uiteindelijk zijn we niet van plan deze gootsteen te vervangen en ik weet nog steeds niet zeker welke ik verkies – hoewel ik denk dat ik nu neig naar het kamp met één gootsteen. Hoe zit het met jullie? Sta jij ook op het hek? Of heb je een hartstochtelijk gevoel over de ene opzet boven de andere?
